Hofí Pastor - Shete Boca

Zaterdag 2 december; rond een uur of tien haalde ik Jan op, om samen via de “weg naar westpunt” richting Westpunt te rijden. De straatnamen op Curaçao zijn zo vanzelfsprekend, waar men geen maanden over na heeft moeten denken. Bij het dorpje “Barber” staat een kerkje met daarnaast het park ‘Hofí Pastor’, oftewel “het hof van de pastoor”. In het park vind je een grote kapokboom, de oudste (300 jaar) boom van het eiland. Net nadat we bij de oude boom waren aangekomen begon het even te regenen, maar gelukkig konden wij eronder schuilen. En zoals altijd duurt een regenbuitje hier op Curaçao niet langer dan 10 minuten. Natuurlijk moest ik weer even in de boom klimmen, want dat had ik al jaren niet meer gedaan. Er zijn twee wandelroutes door het park, van elk een half uur lang. We hebben beide routes gelopen en wat mij vooral opviel was dat het park erg groen was. Maar dit heeft natuurlijk te maken met het “regenseizoen” dat momenteel plaatsvind op Curaçao. Aan het einde van de wandeltocht hebben we bij de uitgang nog een lokaal drankje gehad, een “awa Limunchi” (Limoenwater). Ik heb wel vaker zo’n soort drankje gehad, maar deze was echt lekker.

Vervolgens reden we door naar “Sheta Boca”, dat is een park aan de (ruige) noordkant van het eiland. Vrij vertaald betekend het ook wel “het park van de Zeven inhammen”. Aangezien deze dag werd gecombineerd met wind en een enkel buitje, waren de golven behoorlijk hoog te noemen. Bij “Boca Pistol” maakte het water een ploffend geluid tegen de kant, vandaar ook de naam. Met de auto reden wij telkens naar de verschillende inhammen. En natuurlijk nodigde de modderondergrond wel even uit om met de auto te slippen. Het vervolg hiervan was een oranje “Mazdarati” zoals wij de auto ook wel noemen. Bij “Boka Kalki” lagen veel schelpen en kwam het water telkens vrij hoog de kant op. Bij de natuurlijke brug (“Boka Wandomi”) maakten wij ook nog even een stop. Door het water wat telkens tegen de kant sloeg onstond zo deze natuurlijke brug. Je ziet duidelijk een verschil tussen de ruige vlakte van het “Sheta Boca” park en de mooie groene omgeving van het “Chistoffelpark”. In het park is ook nog een grote inham met een onderaardse grot die “Boca Tabla” heet. Maar omdat het water wat hoger stond en behoorlijk ruw was hing er vandaag een bordje voor de ingang. Natuurlijk ben ik erg nieuwschierig ingesteld, dus kon het niet laten om toch even om het hoekje te kijken.

Bij de uitgang van het Shete Boca park staan de drie “bekende” gekleurde huisje. Deze worden vaak gefotografeerd en zijn op een aantal anzichtkaarten te vinden. Op diezelfde weg richting Westpunt rijden we altijd langs een huis dat een mooie locatie heeft op een heuvel. Als ik ooit nog eens een groter budget heb, zou ik hier op Curaçao best wel een vakantiehuis willen hebben.

We reden door tot de Westpuntbaai en bij “Playa Piskadó” stopten we even om te kijken naar de lokale vissers die daar hun zojuist gevangen Barracuda’s te koop aanbieden. We vervolgenden onze weg richting “Knip” waar ik onderweg natuurlijk even moesten stoppen bij de “Duchi ice cream - wagen”. “Knip” bestaat uit twee strandjes; “Grote Knip en “Kleine Knip”. Op beide strandjes zijn we even geweest, maar bij de “Grote Knip” heb ik nog even gesnorkeld.

Rond een uur of vijf reden we weer richting Willemstad om deze actieve dag af te sluiten bij restaurant “De Tropen”, waar menu 5 al voor me klaar stond.