Terugblik week 13 - Curaçao

Maandag 27 november; gister kwam Dana, mijn stagebegeleidster weer terug vanuit Nederland in verband met de theatertour van Breakfast @ Oranje. Ze hebben een succesvolle tour achter de rug en veel positieve reacties ontvangen. Dana had echte hollandse “Venco honing drop” voor me meegenomen, dus die zak werd natuulijk meteen aangebroken. Verder ben ik druk bezig geweest in verband met het “Amsterdam Fantastic Film Festival”, dat voor de derde keer zal plaatsvinden op Curaçao. Ook hebben wij vandaag onder alle stagiaires bij “Teatro Luna Blou” lootjes getrokken voor sinterklaas. Heel toevallig had ik daarbij mijn collega / huisgenoot Laurens. En dan te bedenken dat we met maar liefst 7 stagiaires bij het theater actief zijn.

Dinsdag 28 november; vandaag was het een belangrijke dag in de geschiedenis van Curaçao. En dat was goed te merken op de radio en op straat. Want Nederland bood Curaçao het slotakkoord aan over de nieuwe staatkundige relatie. Uiteindelijk heeft de Eilandsraad van Curaçao in de nacht van dinsdag op woensdag het slotakkoord over de nieuwe staatkundige relatie met Nederland verworpen. Het slotakkoord is op 2 november overeengekomen tussen Nederland, de Nederlandse Antillen, Curaçao en Sint Maarten en was ter ratificering aan de Eilandsraad voorgelegd. In de overeenkomst is opgenomen dat Nederland 80 procent van de Antiliaanse staatsschuld overneemd (ongeveer 2,4 miljard euro). De eilanden van de Nederlandse Antillen kunnen daarna elk voor zich een nieuwe relatie met Nederland aangaan. De eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba worden een bijzondere gemeente van Nederland. Sint Maarten en Curaçao willen een relatie als autonoom eiland met Nederland. Met de afwijzing door de Eilandsraad van Curaçao heeft dit proces van staatkundige vernieuwing enorm veel vertraging opgelopen.

Na een dag werken was het natuurlijk weer tijd geworden voor de wekelijkse bbq bij de Yatobacoweg. De ouders van Laurens waren afgelopen zaterdag aangekomen, dus zij ontbraken ook niet bij deze gezellige avond. Na de bbq reden we nog even naar de Denny’s voor een heerlijke “Sunday” (aardbeien sorbet). Net zoals bij de Mac Donalds, alleen is deze zeker twee keer zo groot.

Woensdag 29 november; vandaag had ik weer een uurtje kassadienst, en mag dan alle telefoontjes opnemen en kaarten verkopen. Na een kort regenbuitje van nog geen tien minuten maakte ik weer even een rondje langs het Brionplein voor een lekkere Bartido. In de avond ben ik nog even wezen kijken bij de repetities van Glen voor zijn theaterstuk “Safe Zone”, en heb daar nog wat foto’s van gemaakt. Rond een uur of elf reed ik samen met Laurens naar de Otrobanda kade. Want de “Crystal Symphony” zou dan uit de Sint Annabaai varen, en dat blijft elke keer mooi om te zien.

Donderdag 30 november; aangezien de promotie voor “Safe Zone” nu toch echt moest beginnen, hebben we samen met een speler uit het theaterstuk; Gido een fotoshoot gedaan voor de poster. Ik was de fotograaf en zou de volgende dag voor het eerst een echte poster gaan maken. In verband met de feestdagen zijn vanaf deze donderdag avond alle winkels in het centrum van Willemstad geopend. Zoals bekend houden de Antillianen wel van een feestje, dus ook bij deze gelegenheid werd daar natuurlijk gebruik van gemaakt. De hele winkelstraat bij Punda lag vol met springkussens, er stond een DJ bij de kade en aan het einde van de straat was er live muziek. Hierna ging ik samen met Jamy even wat eten bij de Goodfellows waar het behoorlijk druk was.

Vrijdag 1 december; vandaag ontving ik voor mijn stage de tussentijdse beoordeling van Dana. Ze was heel tevreden met mijn inzet en als ik mij net zo blijf ontwikkelen in de resterende weken zal mijn eindcijfer rond een 8 uitkomen. Natuurlijk was ik hier heel blij mee, want daar ben ik tenslotte ook voor gekomen. Hierna heb ik de poster voor “Safe Zone” afgemaakt en kon daarna direct op groot formaat afgedukt worden. Niet veel later hingen de posters al door heel Willemstad. Glen en mijn stagebegeleidster waren enorm tevreden. Maar buiten dat alles vond ik het wel tof om die posters overal te zien hangen omdat ik zowel de foto als de hele poster had gemaakt. Na me werk bracht ik Glen nog even naar huis, want zelf heeft hij geen rijbewijs. Ik wou daarna nog even internetten, dus reed ik weer terug naar het Theater. En daar was net een pakketje voor mij bezorgt vanuit Nederland. Een grote chocoladeletter met een leuk gedicht van mijn ouders.