Navigatieduik Martensrif - Porto Mari

Zaterdag 11 november; ik heb vandaag heerlijk uitgeslapen waar een dag in het weekend voor bedoeld is. Rustig onbeten in het zonnetje op de veranda bij mij thuis, met uitzicht op de Caribische Zee. Daarna reed ik nog even naar het theater om op internet te gaan. Ik wil natuurlijk wel een beetje op de hoogte blijven met wat er allemaal gebeurd in Nederland. Thuis hebben we geen tv en heel af en toe koop ik het “Antiliaans Dagblad”. Maar gelukkig is het internet een uitkomst om toch op de hoogte te blijven van alle gebeurtenissen.

Zondag 12 november; in de ochtend reed ik samen mijn collega / huisgenoot / buddy Laurens naar “Atlantis Diving” voor onze eerste duik in een serie van vijf voor het “Advanced Open Water Diver - Brevet:”. Samen met instructeur Rob Kerkman deden we de navigatieduik bij “Atlantis huisrif” wat officieel “Martensrif” heet. Allereerst moesten we tellen wat onze vinslag zou zijn bij 30 meter afstand. Met wat stroming tegen deed ik op de heenweg 26 slagen en op de terugweg 24 slagen om 30 meter te overbruggen. Vervolgens moesten wij met het kompas met telkens 10 vinslagen per hoek een vierkant zwemmen (dus telkens 90 graden rechts). Hierna moesten we evenwijdig aan het rif zwemmen om weer terug te keren naar het beginpunt. Dan was eindelijk de beurt aan ons om een duik te plannen met natuurlijke herkenningspunten. De opdracht was dan ook om later terug te keren naar het beginpunt waar wij te water gingen. We zaten er een meter of 15 naast, en dat zonder ervaring met een kompas.

Daarna reed ik samen met Laurens naar “Porto Mari” voor onze tweede duik van vandaag. Voor mij was het de eerste echte duik zonder instructeur. Tijdens de duik samen met Najib Amhali was ik al in het bezit van mijn “Open Water Diver - Brevet” maar ook hier was nog een instructeur aanwezig. En “Porto Mari” stond al heel lang bovenaan mijn lijstje om te duiken wanneer ik mijn Brevet zou hebben. We kwamen echt veel verschillende vissen tegen en telkens “ontdek” je weer nieuwe vissen. Ik heb zelfs weer gedoken met een schildpad, mijn tweede ervaring. Maar dit keer had ik mijn onderwater camera wel meegenomen, dus heb nog een paar mooie foto’s kunnen maken. Verder zagen we nog een grote kreeft, een Barracuda en een dikke Murene. Het was echt geweldig om in dit paradijs te mogen duiken en zal deze duikplek zeker nog een keer bezoeken.

Rond 6 uur reden we naar “Wet & Wild” voor de Happy Hour. Het was behoorlijk druk, en natuurlijk waren hier veel Nederlanders te vinden (2 bier halen, 1 betalen). Leuk om te zien is dat 10 minuten voor het einde van de Happy Hour nog snel even wat sixpacks worden ingeslagen om de komende uren ook nog goed door te komen. Het was echt heel gezellig en moet zeggen dat het voor mij een tijd geleden was dat ik iets meer had gedronken dan vijf bier. Met “Dj Boogieman” achter de draaitafel was het echt een geslaagde avond bij “Wet & Wild”. Na het stappen hadden wij nog wel trek om wat te eten, maar omdat de Mac Donald’s al dicht was reden we door naar de Denny’s. Alleen een hamburger kun je hier niet halen, dus een heel menu stond weer voor onze neus. Het voordeel hiervan is dat je de volgende dag niet meer hoeft de ontbijten, want de hoeveelheden zijn echt op z’n Amerikaans.