Terugblik Week 6 - Curaçao

Maandag 9 oktober; Aangezien het hier vrij warm is deze weken (minimaal 40 graden) haalde ik in de pauze maar even een bak ijs bij de supermarkt. Na het werk gingen we met alle collega’s naar Hato Airport om afscheid te nemen van Erik. Zijn stageperiode bij Teatro Luna Blou zit er helaas alweer op, dus mag hij weer naar het koude Nederland. Wij zullen hem best gaan missen op kantoor, want hij doorbrak meestal de stilte.

Dinsdag 10 oktober; in de pauze heb ik wat foto’s van het theater gemaakt, het donkerblauwe gebouw is het kantoor, “mijn raam” is het tweede luik dat openstaat. Het licht blauwe gebouw is het theater, daar vinden de meeste voorstellingen plaats, ook worden er elke week films gedraaid. Ik had nog een paar luchtfoto’s kunnen vinden van ons theater, en heb deze tevens op me web-log geplaatst. De grote loods aan de overkant van Teatro Luna Blou is La Tentashon, ook hier vinden theatervoorstellingen plaats. Zoals je kunt zien op de luchtfoto’s zit het theater echt in het hart van Willemstad gevestigd, een klein stuk van de bekende Julianabrug is nog zichtbaar op de foto. Na een dag hard werken op kantoor is het weer tijd voor de bbq. Dinsdagavond is onze vaste bbq-avond geworden. Nadat we allemaal heerlijk hadden gegeten, zijn we naar Mambo Beach gegaan. DJ Benny Rodrigues was deze avond aanwezig om te draaien. Hij heeft onder andere ook gedraaid bij Mysteryland, Innercity, Sensation Black. Alleen is dit voor hem ook net even anders; draaien op het strand, tussen de palmbomen, dicht bij de Caribische zee. Aangezien wij de volgende dag weer moesten werken konden we het niet zo laat maken. Maar zoiets loopt toch altijd meer uit dan gepland, de avond was daardoor zeker niet minder gezellig.

Woensdag 11 oktober; wanneer we naar ons werk reden zagen we al een “appartement” boven alle huizen uit steken. De Norwegian Sun lag aan de kade, een groot cruiseschip dat plaats bied aan 2.002 personen. Natuurlijk even een paar foto’s gemaakt vanuit mijn kantoor en langs de kade. Achter het Riffort lag een ander cruiseschip. Het was dan ook enorm druk op straat door alle toeristen, en de locale bevolking sprinkt daar graag op in. Langs het Brionplein stonden verschillende marktkramen om souvenirs en kleding te verkopen. Verder in het centrum zijn een aantal muziekanten aan het spelen om een extra zakcentje te verdienen, de rest van de week zie je ze nooit.

Donderdag 12 oktober; aangezien ik al twee dagen achter elkaar de functie van Dana moest overnemen was het vandaag weer net zo’n drukke werkdag. In de middag zijn we even naar Wereldstage geweest om kaartjes te halen voor het mountainbiken, aanstaande zaterdag. Rond een uur of vijf kwam Glenn Faria, want ik zou met hem mee gaan om nieuwe mensen voor zijn theaterstuk te scouten. Gezien zijn uiterlijk kon het een broertje zijn van Bob Marley, met net zo’n rastalook. Glenn is een aardige man en je kan echt met hem lachen. Aangezien we toch nog even moesten wachten, gingen we bij de Mac Donald’s maar een hamburger eten. Vervolgens kwam Giovanni Abath van “Groupo Kara” ons ophalen. In een soort “open schuur” bij een school word er elke week getraind. Voordat we de training zagen bekeken we een dvd van twee theaterproducties die eerder zijn uitgevoerd. Vervolgens was het tijd geworden om alles aan ons te laten in de praktijk, eerst verzorde Giovanni de training en daarna kon Glenn nog even met deze theatergroep weken. Wij waren van mening dat dit een groep is waar veel talenten in zitten en zo had Glenn er al zes personen uit geselecteerd. Tot zeker elf uur waren we bezig en zo was dit de langste werkdag bij het theater tot nu toe. Mijn interesse in de theaterwereld is wel groter geworden, nu je alle voorbereidingen kunt zien om een stuk op de planken te krijgen.

Vrijdag 13 oktober; na me werk reed ik meteen even door naar de kapper, want het was alweer zes weken geleden dat me moeder mij voor het laatst geknipt had. En aangezien Apeldoorn niet om de hoek ligt, moest ik mij hier wel even laten knippen. Me haar is nu een flink stuk korter, ik dacht dat 4 mm nog wel meeviel. Maargoed, nu hoef ik de volgende zes weken ook niet meer naar de kapper. Hierna reed ik even naar Centrum Supermarkt om wat eten te halen. En tot mijn verbazing kwam ik gewoon boerenkool tegen in de schappen, dus mijn keuze was snel gemaakt. Zo had ik toch nog een beetje Hollands gevoel aan de andere kant van de wereld.