Terugblik Week 4 - Curaçao

Maandag 25 September; werkweek vier bij het Teatro Luna Blou is alweer aangebroken. Deze week komen een aantal scholen langs om te kijken wat er allemaal bij het theater komt kijken. In het kantoor moest ik voor een hele klas uitleggen wat mijn werkzaamheden zijn binnen het theater. Het was wel leuk om te zien, want anders dan in Nederland zijn ze hier verplicht om allemaal in uniform te lopen. Aangezien Ruthline van de kassa ziek was moest iedereen twee uurtjes bij de kassa zitten. In de avond reed ik samen met Laurens even langs het Hilton Hotel en Marriott Beach Resort, dat is bij ons nog geen 2 minuten vandaan. Bij het Marriott Beach Resort reden wij over een mooi aangelegde oprijlaan en bij de ingang van het hotel zagen we de hele benedenverdieping, het zag er echt superluxe uit.

Dinsdag 26 September; na een half uur wachten kwam dan eindelijk de sleutel om de deur te openen en konden we aan het werk. En ook vandaag kwamen weer een aantal scholen langs voor een rondleiding. Tussendoor was ik weer erg druk met de administratie. In de pauze belde ik nog even snel met het thuisfront, altijd leuk om elkaar weer even persoonlijk te horen. Na de pauze moest ik weer even twee uurtjes bij de kassa zitten, en die afwisseling is best leuk. Iedereen nam de “kassadienst” twee uur over, dus een hele dag hoefde je er gelukkig niet te zitten. Thuis aangekomen was het inderdaad niet de laatste kakkerlak in ons huis, vanuit buiten vloog er een in onze douche. Met een spuitbus hebben we uiteindelijk dat beest stil gekregen.

Woensdag 27 September; in de ochtend had ik de waserette gebeld om de vuile was op te halen. Na een aantal keer handwas is dit toch beter, en aangezien de wasmachine in ons huis niet goed werkt is dit de beste oplossing. Op me werk was ik nog druk met het programma voor First Caribbean Bank. Rond half vijf kwam de was service langs en bracht keurig netjes mijn schone was weer terug. Om 5 uur begon de presentatie (uiteraard in pak aanwezig), het programma had ik in grote lijnen neergezet voor de ceremoniemeester. Natuurlijk moest dit allemaal perfect verlopen omdat alle media van Curaçao aanwezig was; TV, kranten, radio. Het verloop van de presentatie ging perfect. En zo was het eerste project waarbij ik nauw betrokken was, goed verlopen. Vervolgens na de presentatie even naborrelen op het terras en had wat woorden gewisseld met de directeur van First Carribean Bank. En toen hij hoorde dat mijn interesse lag in het bankwezen was de link snel gelegd, ik kan zelfs contact met hem opnemen voor een afstudeerstage. Maar die optie moet ik voor mijzelf nog even afwegen, het is namelijk wel heel vervelend om weer een half jaar naar Curaçao te mogen in het volgende schooljaar. Toen we naar de GoodFellas liepen om wat te eten waren ze met een aantal kranen bezig op de kade, om voorbereidingen te treffen om de Koningin Emmabrug weer te plaatsen. Na de lasagna bij GoodFellas gingen wij nog even wat drinken bij Ay Caramba.

Donderdag 28 September; aangezien Laurens pas in de middag hoefde te werken reed ik met Jamy mee naar ons werk. Omdat Ruthline zich niet zo lekker voelde en naar huis ging, moest ik haar even afwisselen bij de kassa. En rond een uur of half 12 hoor ik een gigantische klap voor onze deur, op nog geen 10 meter van mij vandaan zag ik een ongeluk gebeuren. Een man reed in op een andere auto die geparkeerd stond. Ik sprong de kassa uit en samen met nog een aantal mensen kwamen we polshoogte nemen. Twee mensen ontfermden zich over de man (die zijn hoofd aardig onder het bloed had zitten) en ondertussen belde ik 911. Gezien de klap was zijn snelheid zeker niet laag te noemen. Hij schaafde een auto die uit de zijweg kwam naast ons kantoor, vervolgens klapte hij tegen de muur die hem weer doorverwees naar de geparkeerde auto. Omdat ik even bij de kassa moest gaan zitten, begon mijn pauze wat later. Wanneer ik richting het plein loop zag ik de Koningin Emmabrug al liggen. Een week eerder dan gepland, en dat op Curaçao. Natuurlijk liep ik even over de brug; hij schommelde een beetje door de golven, maar verder is het een stabiele brug. Begin dit jaar was “zij” een aantal maanden niet in gebruik, in verband met renovatie. Maar na twee weken was de flexibele brug weer aangemeerd en dat duurde weer een aantal maanden. Ik liep dus via de brug richting Punda en kocht bij een CD winkel in de middenstraat een “regge” cd (Lucky Dube - Respect). Moet natuurlijk wel een beetje inburgeren hier. Na mijn werk nog even gekeken in het Antiliaans dagblad. Was wel benieuwd naar het persbericht van First Caribbean Bank.

Vrijdag 29 September; na de laatste werkdag van de week gingen we naar Wet & Wild; Happy hour en natuurlijk de gratis bbq. Hier komt iedereen na zijn en of haar werk het weekend vieren. Met een geweldige locatie aan het water, tussen de palmbomen met een ondergaande zon genoot ik samen met een aantal collega’s van een hapje en drankje. Dit was mijn eerste Wet & Wild op vrijdagavond, maar gezien de gezelligheid ben ik zeker vaker van de partij.