Christoffelberg

Zaterdag 23 September; de wekker ging rond half zes in ochtend al af om vervolgens een uurtje later in de auto op weg naar onze gids te gaan. Samen met mijn collega’s; Laurens, Erik en Jamy gingen we de Christoffelberg beklimmen (hoogste berg op Curaçao!). Marianne was deze dag onze gids, zij is de buurvrouw van “De” (collega Teatro Luna Blou). We hebben het dus weer voor elkaar gekregen om kostenloos een rondleiding te krijgen. Aangezien zij al ruim 30 jaar in Curaçao woont en bijna wekelijks de Christoffelberg beklimt weet zij ons veel te vertellen.

Rond half acht gaat het park open en kunnen we afrekenen bij de kassa. Normaal kost het Nafl. 17,50 maar als inwoner van Curaçao mochten we voor 7,50 naar binnen. We begonnen onze tocht helemaal onderaan, er was een mogelijkheid om door te rijden tot de eerste parkeerplaats en dat zou ons in totaal een half uur schelen. Maargoed, als je al zo’n “berg” beklimt moet je dat natuurlijk wel vanaf de voet van de berg doen. In het begin liepen we over redelijk vlakke stukken, maar vanaf het tussenpunt kun je merken dat de tocht steiler gaat worden. Marianne weet ons veel te vertellen over de flora en fauna dat het Christoffelpark park rijk is. De meest in het oog springende plant, zowel op de grond als in de bomen, is de bromelia. Op de grond vormen soms honderden bromelia’s samen een tapijt van groen en rood. Verder zijn in het Christoffelpark vele soorten cactussen te vinden, die soms wel 6 tot 7 meter de lucht in steken. Zulke cactussen heten kadushi.

Het laatste stuk werd ruwer en moest je echt tussen een rotsspleet naar boven klimmen. Natuurlijk wel goed vasthouden, want op sommige punten keek je een behoorlijke afgrond in. Na 1,5 uur bereikten we de top van de Christoffelberg (375 meter hoog). En dat terwijl we nog rustig hadden aangedaan en steeds op elkaar hadden gewacht. Erik had zich ook heel goed voorbereid op een zware klim; op een paar badslippers heeft hij de top gehaald. Echt een prestatie op zich, ik denk dat weinig bergbeklimmers die ervaring met hem kunnen delen. Op de top heb je echt een geweldig uitzicht op Westpunt, Noordpunt en het Christoffelpark (1800 hectare groot) en natuurlijk over de rest van Curaçao. Helaas was het niet zo helder weer, anders hadden we Bonaire en de kustlijn van Venezuala kunnen zien liggen. Op de top komen we een aantal grote salamanders tegen. Na wat foto’s en een flesje water gedronken te hebben vervolgen we onze weg naar beneden. Eerst weer tussen de rotsspleet naar beneden kruipen en dan een snelle afdaling richting het terras voor een koud blikje cola. Onderweg kwamen we zelfs nog een roofvogel tegen. Wanneer we op het terras zitten bij de kassa van het Christoffelpark werden de vogels met suiker gevoerd. Na de verdiende pauze liepen we nog even langs de kooien met verschillende dieren. Een leguaan zijn wij in het wild helaas niet tegenkwamen hadden we hier dan maar even op de foto gezet.

We vervolgden onze weg naar “De”, waar we nog even wat naborrelden met de gids. Aangezien Laurens in de middag weer moest werken reden we weer richting ons huisje. Onderweg kwamen we langs het flamingopark. Langs de wegen in Curaçao kom je op verschillende plaatsen nog oude ANWB wegwijs borden uit Nederland tegen.

Na een korte onderbreking reed ik samen met Erik naar Playa Porto Mari. Natuurlijk even mijn nieuwe snorkelset gebruikt die ik afgelopen maandag had gekocht. Ook probeerde ik meteen mijn duikbescherming voor de digitale camera uit. Als ik straks mag duiken kan ik wel 40 meter onder water met me digitale fotocamera. Tijdens het snorkelen kwamen we een aantal vissen tegen en een school met duizenden visjes. Ook zagen we beiden een soort octopus over de grond kruipen en toe we dichterbij kwamen schoot hij weg met zijn lange armen en van die ronde zuignapjes. Boven water maakte ik nog een foto van een pelikaan die zichtbaar zat te genieten van al het vis dat hier rond zwom. Terug onder water schiet ik nog wat foto’s; hersenkoraal, verschillende vissen en ik kom halfverwege nog twee duikers tegen. Tot zonsondergang bleven we op Playa Porto Mari. En het blijft elke keer weer mooi om de zon onder te zien gaan boven de Caribische zee.

Aangezien we een lange dag achter de rug hadden besloten we om het weekend eens een keer niet te gaan stappen, maar gezellig een dvd te kijken. “Najib Amhali - Most wanted” stond op het programma, en aangezien ik Najib naar Curaçao ga halen is het wel leuk om zijn laatst uitgebrachte dvd te bekijken. Natuurlijk had ik hem al een aantal keer eerder op tv gezien, maar dit was de meest recente. Na de dvd zijn we allemaal aardig moe plus de inspanning van de dag, dus erg laat is het die avond niet geworden.