Playa Porto Mari

Zaterdag 16 September; rond een uur of tien had ik met Erik afgesproken om samen naar het strand te rijden. Ik had al eens foto’s van “Playa Porto Mari” gezien in magazine’s, dus ik was wel erg benieuwd naar dat mooie strand. Playa Porto Mari behoort tot een van de mooiste duik en snorkel plaatsten op Curaçao. Voordat we daar helemaal heen reden moest er halfverwege nog even getankt worden. In de bocht naar aanloop van het tankstation moest ik uitwijken voor een kokosnoot die op de weg lag, zoiets maak je dus alleen maar hier mee. Aangekomen bij Playa Porto Mari, kijk je bij de parkeerplaats over de baai heen. Je ziet een duidelijke scheiding waar het ondiep is (lichtblauw) en dieper is (donkerblauw). Om bij het strand te komen vervolgen we onze weg naar beneden, om te relaxen op een ligstoel. Vooral de krachtige wind viel mij op die dag. Normaal gesproken staat daar ook wel een briesje kreeg ik te horen van iemand die daar werkte, maar vandaag was het meer dan anders. Waarschijnlijk heeft de gezonde zeelucht een goede invloed op mij gehad, want me oor deed ineens geen pijn meer. Ik deel zeker de mening dat Playa Porto Mari een van de mooiste plekken is wat ik tot nu toe al gezien heb, alleen de palmbomen ontbraken op dit mooie panorama strand. Ik liep tot mijn schouders in het kristal heldere water en kon mijn tenen nog zien, het leek wel een zwembad. Ik zag de vissen om mij heen zwemmen; “zwart met gele strepen, witte en een hele school met duizenden kleine visjes”. Het was echt geweldig om hier te zijn. Helaas kon ik vandaag niet snorkelen, maar ik ga hier zeker vaker heen. Ik ben deze dag behoorlijk bijgekleurd, het ging veel sneller dan je dacht. Dat kwam gewoon omdat de wind zo krachtig stond en je geen besef hebt van de tijd die doortikt.

In de avond reden we even naar Teatro Luna Blou om Laurens op te pikken na zijn werk. In de tussentijd had ik de gelegenheid om me web-log bij te werken (zie vorig bericht). We vervolgen onze weg naar Mambo Beach om te gaan stappen, op zaterdagavond is het enorm druk en gezellig. Hier komt zeker 90% van alle Nederlandse stage lopers op dit eiland. Aangezien Erik zich niet zo lekker voelde gingen we iets eerder naar huis. Laurens bleef nog met een paar vrienden en had besloten om de volgende dag uit te slapen na zo’n lange werkdag. Nu we wat eerder naar huis gingen scheelde wel, omdat we de volgende ochtend toch op tijd moesten opstaan voor de “Tour Curaçao” met chauffeur Ace.